W naszym najnowszym artykule zajęliśmy się tematem wpływu samotności na procesy uwagowe. Podejrzewa się, że poczucie samotności może zwiększać skłonność do skupienia na aspektach społecznych. Ze względu na to, że przeoczenie wrogich sygnałów społecznych stanowiłoby dla nas potencjalnie większe zagrożenie niż przeoczenie tych życzliwych, negatywne bodźce z reguły silniej przyciągają naszą uwagę niż bodźce pozytywne.
Stąd też, postanowiliśmy sprawdzić, czy osoby samotne są bardziej wrażliwe na wykrywanie i przetwarzanie negatywnych bodźców społecznych. W tym celu zebraliśmy dane EEG, do których analizy zastosowaliśmy podejście oparte na modelowaniu obliczeniowym. Pozwala ono na dokładne zrozumienie procesów kierujących badanym zachowaniem, poprzez zamodelowanie mechanizmu generującego obserwowane zachowanie. Dzięki temu możemy analizować dane i identyfikować poszczególne procesy decydujące o ich powstaniu. W naszym badaniu wykorzystaliśmy Model Dryfu Dyfuzji, który opiera się na ruchu cząstek Browna. Zastosowaliśmy go do analizy czasu reakcji naszych uczestników w zadaniu poznawczym Dot Probe, co pozwoliło nam oddzielić czas potrzebny na przetworzenie bodźca oraz odpowiedź motoryczną od czasu potrzebnego na podjęcie decyzji.
Choć wbrew wcześniejszym teoriom nasze badanie nie sugeruje, że osoby samotne wykrywają obecność negatywnych sygnałów szybciej niż osoby niesamotne, nasze wyniki wskazują, że obecność bodźców społecznych może wpływać na ich zdolność do skupienia się na bieżącym zadaniu.